Amatör Çocuk Masalları - Kısa Masallar, Hikayeler, Öyküler

Koca Turp YİĞİT ALP YARANGÜME

 

YAŞLI BİR BAHÇIVAN VARMIŞ TURP FİDANI DİKMİŞ

 

TURPU AYLARCA SULAMIŞ TURP ÇOK BÜYÜMÜŞ

BAHÇIVAN TURPU ÇEKMEYE ALIŞMIŞ AMA OLMAMIŞ

SONRA BAHÇIVAN KARISINI ÇAĞIRMIŞ İKİSİ ÇEKMİŞ

AMA OLMAMIŞ SONRA BAHÇIVANIN KARISI ÇOCUĞUNU

ÇAĞIRMIŞ ÇOCUK BAHÇIVAN VE ONUN KARISI

ÇEKMİŞ AMA ÇEKEMEMİŞ ÇOCUK KÖPEYİNİ

ÇAĞIRMIŞ KÖPEKTE ÇEKMİŞ AMA ÇEKEMEMİŞ

KÖPEK FAREYİ ÇAĞIRMIŞ FAREDE ÇEKMİŞ

AMA O KOCA TURPU ÇEKMEYİ BAŞARMIŞ

VE HEPSİ TURPU AFİYETTLE YEMİŞLER

 

Kız Kulesinin Oluşu ADINI VERMEK İSTEMEYEN KİŞİ

BİR PADİŞAH VARMIŞ. BİR GÜN PADİŞAH FAL BAKTIRMAK İSTEMİŞ. FALINDA KIZINIZI YILAN SOKACAK DEMİŞLER PADİŞAH BİR ANDA KORKMUŞ VE DENİZİN TAM ORTASINA BİR KULE YAPIN! DEMİŞ. HEMEN PADİŞAHIN KIZINI KULEYE KOYMUŞLAR. BİR GÜN PADİŞAHIN KIZININ CANI ÜZÜM İSTEMİŞ. HİZMETÇİLER HEMEN GETİRMİŞ. PADİŞAHIN KIZI ÜZÜMLERİ GÜZEL GÜZEL YEMİŞ. SONRA UYKUYA DALIVERMİŞ. O SIRADA PADİŞAHIN KIZI UYURKEN ÜZÜM SEPETİNDEN BİR YILAN ÇIKMIŞ. BU YILANDA PADİŞAHIN KIZINI ZEHİRLEMİŞ. KIZ ÖLMÜŞ. O KULE ŞİMDİKİ ADIYLA DA KIZ KULESİ OLARAK KALMIŞ...

HİKAYE KISALTILARAK YAZILMIŞTIR.

Canım Arabam ERSEL ÇETİN

Günlerden bir gün bir çocuk varmış. Adı Aliymiş ve bu çocuk Ali babasına demiş

-Baba ben sınıfı geçersem bana ne alacaksın.

-Oğlum sen liseyi bitir sana araba alacağım .

Ve günler geçmiş. Ali liseyi bitirmiş.Eve dönüyordu. Babası onu araba ile karşıladı Ali çok sasırmıstı. Babası aliye demiş ki

-Oğlum Ali işte senin yeni araban

-Baba çok teşekkür ederim demiş.

Ali elindeki karneyi göstermeyi unutmuştu ve hemen gösterdi.-

-Aferin Ali sen arabanla gezebilirsin artık

-Teşekkür ederim baba.

 

 

 

 

 

 

SON

Hayran Ajanlar Uzun Dakikalar 1 İrem Soyvural

Her insan bir hayal kurmak ister tıpkı benim gibi benim hayalim büyüyünce iyi bir işe sahip olmak ve herkesin dilinde iyi olmak kim istemez ki bunu yalnız tek bir çocuk bunu istemiyor hep oyun oynuyor ayrıca geceleri hep sokakta geziyor vede çok akıllı bi çocuk ama neden onu kimse sevmiyor işte meraklı ajanlar olarak bunu çözeceğiz istersen sevgili okur seni daha çok meraklandırmadan öyküye başlayayım.

 

Rüzgarlı bir gece şimşeğin sesiyle uyandım saat tam olarak 03:05 geçmekteydi damağım kurumuştu su içmek için mutfağa gittim tam bardağı dolduracakken imdaaaaaat diye bir çığlık attı birisi Sesleri geliyordu ürkmüştüm bağırıp çağrışmalar duydum camdan bakayım dedim bide ne göreyim koca bir at cama yapışmıştı olağan üstüydü ama yinede ürkerek aaaaas!! Diye bağırdımm ama sanırım çok ses çıkarmışım babam sesimle mutfağa gelip gecenin bir saatinde burda ne yaptığımı sordu bende camdaki atları izliyorum dedim babam uyku sersemi olduğundan ah iyi diyerek yatağına döndü 1 saat boyunca izleyerek hayran kaldım birden bir bommm diye bir ses geldi bu sefer amann tanrım diyerek bağırdım benden sekiz yaş büyük olan abim waqorjeyniw dergilerimden birini okuyorum sanarak iyi okumalar dedi birden bir evin yandığını gördüm bu kadarıda çoktu ama bunları kim yapıyodu offf diye mırıldandım hızla koşarak odama çıktım ajan kitaplarımdan birini çekerek masaya koyarak fırlattım o desten aptal kardeşim emma ağladı ne yazık ki ada diyerek uykuya daldı kiyaplarımda dört saat sonra bizim evimizin yanacağı yazıyordu... küçük okur bu öykünün devamını okumak istiyorsan HAYRAN AJANLAR büyük tehlikeyi okuyabilirsin birdahakinde görüşmek üzere

Cennet Komşusu Sümeyye Taşdemir

Vaktiyle padişahlardan biri şehri dolaşmaya çıkmıştı. Tanınmamak için kıyafetini değiştirmiş, yanına da bir kölesini almıştı. Halkın kendi yönetimi hakkında neler düşündüğünü öğrenmek istemişti.

 

Mevsim kıştı. Soğuk her yeri kasıp kavuruyordu.

 

Yolu bir mescide düştü.

 

İki yoksul bir köşede titreyerek oturuyordu. Gidecek başka yerleri yoktu.

 

Onların ne konuştuklarını merak eden padişah yanlarına sokuldu.

 

Fakirlerden şakacı olanı soğuktan şikayet ediyordu:

 

- Yarın cennete gittiğimizde bizim padişahı oraya sokmayacağım! Cennetin duvarına yaklaştığını görürsem, pabucumu çıkarıp kafasına vuracağım.

 

Öteki merakla sordu:

 

- Onu niçin cennete sokmayacakmışsın?

 

- Tabii sokmam. Biz burada soğuktan donarken o sarayında keyif sürsün. Bizim halimizden haberdar olmasın. Sonra da kalkıp cennette bana komşu olsun. Ben öyle komşuyu istemem arkadaş, dedi.

 

Gülüştüler.

 

Padişah kölesine:

 

- Bu mescidi ve adamları unutma! dedi.

 

Saraya dönünce mescide adamlarını yolladı. İki fakiri alıp saraya getirdiler.

 

Zavallılar başımıza neler gelecek diye korkuyla bekleşirken onları dayalı, döşeli bir odaya yerleştirdiler.

 

- Burada yeyip, içip yatacak, padişahımıza dua edeceksiniz. Cennette size komşu olmasına karşı çıkmayacaksınız, dediler.

 

"Bir mü'mini dünya dertlerinden kurtaranı, Allah, ahiret dertlerinden kurtarır."

 

Padişah ne iyi kalpli imiş, değil mi? Peygamberimiz yoksula yardım edenleri şöyle övmüştür:

Küçük Kız buse gül

Bir varmış bir yokmuş bir mahallede şirin diye bir kız varmış herkes buna küçük kız derlermiş. Bir gün bu kız su doldurmaya gidiyormuş birde ne görsün çeşmeden su akmıyor küçük kız hemen annesinin yanına gitmiş. annesine demiş ki.

 

- anne çeşmenin suyu akmıyor demiş annei

 

- kızım birşey olmaz belki sular kesilmiş der küçük kız

 

- ama anne gerçekten bir damla bile akmıyordu. yarın olmuştu küçük kız okula gitti öğretmen şöyle ders anlatıyordu

 

- çocuklar eğer suları çok harcarsak hiç bir yerde su kalmaz dedi küçük kız hemen lafa atıldı

 

- öğretmenim dün ben su doldurmaya gitmiştim ama su akmıyordu hemen anneme dedim ki anne çeşme akmıyor dedim ama annem birşey olmaz dedi öğretmenim. öğretmen

 

- annen yanlış yapmış hemencik belediyeye gidip durumu anlatması gerekirdi bundan sorna annen artık boyle bir şey olursa hemen belediyeye başvurun dedi. küçük kız

 

- tamam öğretmenim dedi artık bundan sonra küçük kızın ismi şirin olarak kalmış şirinle dalga geçenler hepsi şirinden özür dilemişler ve artık şirinle arkadaş olup oyunlar oynamışlar