Bilmek Başarmak

Bilmek Başarmak

BİLMEK BAŞARMAKTIR

 

Bir gün okula gitmedim. Sokaklarda dolaştım durdum. Yaptığımın kötü bir davranış olduğunu biliyordum. Bunu düşündükçe daha çok üzülüyordum.

 

Yolda bir arkadaşımla karşılaştım. Okula neden gitmediğimi sordu. Okula neden gitmediğimi bir türlü anlatamadım. Yalan söylemeyi sevmiyordum. Söylemiyordum da. Ne söyleyeceğimi de bilemedim. Her zaman yaptığım gibi doğruyu söylemem gerektiğine karar verdim.

 

- Derslerde başarılı olamıyorum, dedim. Okulda da başarılı olamayacağım. Herkes benimle alay ediyor. Hem ben aptalın biriyim.

 

Arkadaşım şaşırdı:

 

- Sen hiç de aptal değilsin, dedi.

 

- Ben aptalın biriyim, dedim. Aptalın biriyim. Okuduğumu anlayamıyorum. Anlatılanları anlayamıyorum. Anlayamayınca da sorulara doğru cevap veremiyorum. Sen kanguruyu bilir misin? Ben bilmiyorum. Dün öğretmen bana kanguruyu sordu. Bilemedim. ?Her halde kargaya benziyordur? dedim. Her zaman olduğu gibi bütün sınıf bana kahkahalarla güldü.

 

Arkadaşım gülmemek için kendini zor tutuyordu.

 

- Bak, bana sen de gülüyorsun, dedim.

 

Arkadaşım:

 

- Sen kanguruyu hiç görmedin, dedi. Görseydin öyle demezdin. Sana kangurunun resmini göstereceğim. Kanguruyu sen de öğreneceksin.

 

Beni kütüphaneye götürdü. Kütüphaneye girdiğimde şaşakaldım. O kadar çok kitabı hiçbir arada görmemiştim. Hem kitaplar çok güzel duruyorlardı. Düzenliydiler.

 

Kütüphaneci bizi güler yüzle karşıladı. Bize yardımcı oldu. Kütüphanecinin güler yüzü, tatlı dili bir anda beni kütüphaneye ısındırdı. Kütüphaneyi sevdirdi.

 

Arkadaşım bir kitap aldı. Hayvanları anlatan bir kitaptı bu. Kanguruyu arayıp buldu. Bana kangurunun resmini gösterdi. Kanguru hakkında o kadar çok bilgi vardı ki? Kangurunun bir çok resmi de vardı. Kangurunun kargaya benzemediğini gördüm. Bir solukta kangurular hakkındaki yazılanları okudum, öğrendim. Artık kanguru kargaya benzemiyordu. Kanguru kanguruya benziyordu. Kangurunun kargaya benzettiğimi söylediğim sözüme ben de güldüm. Kanguru kanguruya benziyordu.

 

Arkadaşım:

 

- Her gün kütüphaneye gel, kitap oku dedi. Ne kadar çok kitap okursan o kadar çok öğrenirsin. Okulda da başarılı olursun.

 

O günden sonra her gün kütüphaneye gittim. İstediğim kitapları alıp okudum. Bilgim arttı. Güzel bir Türkçe'm oldu. Okuduğumu anlıyordum. Hem de bir okuyuşta. Anlatılanları da anlıyordum. Kütüphaneyi çok sevdim. Kitaplarla arkadaş oldum?

 

Masal saatinde masal dinledim, masal anlattım. Kitap okuma saatinde okunan kitabı dinledim, kitap okudum. Şiir saatinde şiir dinledim, şiir okudum. Daha çabuk ve iyi anlar oldum, daha rahat anlatır oldum. Kütüphanedeki diğer eğitici öğretici ürünlerden de yararlandım. Bilgisayarla orada tanıştım. dersimiz.com

 

Kısa zamanda sınıfın çalışkan öğrencisi oldum. Artık kimse benimle alay etmiyordu. Hatta bilmediklerini bana soruyorlardı. Bütün bunları görünce kütüphaneyi ve kitaplarımı daha çok sevdim. Kütüphaneye kitap okumak için daha çok geldim. Daha çok kitap okudum. Eve ödünç kitaplar aldım. Dergileri, gazeteleri okudum. Resim yaptım başarımla öğündüm.

 

Kütüphane haftasında bir ödül aldım. Aldığın ilk ödüldü. Dünyanın en güzel ödülü bir kitaptı bu ödül. Çok sevdiğim bir kitaptı. O yıl en çok kitabı ben okumuştum. Ödülü hak etmiştim. Kitap okuyarak her şeyi en güzel şekilde öğrendim. Kitap okumayı çok seviyorum...

Onat GÜNGÖR 4/G SINIFI

gerçek olaylar Bilmek Başarmak masal oku Onat GÜNGÖR