Otistik Tevfik Güvenmemekle
Gerçekte yol doğruydu insanlık karşısında,
Güvenmeme şeklinde hem de hiçbir konumda?
İyisi olmuyordu insan denilen türün,
Doğrusu da olmazdı insanlık ürününün?
Şahsi bencilliği için bu tahammülsüzlük,
Her şeyi yok etmeye parçalamaya dönük?
Bu yüzden de kaybetmekteydi değerlerini,
Koruyamaz bir hâldeydi güzelliklerini?
Neyse ki Rab korudu kendi türüme karşı,
Göz göze gelmemekle sağladı anlayışı?
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otistik Tevfik Güvenmemekle şiiri için yorum yazın...
Otistik Tevfik Güvenmemekle şiiriyle ilgili yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.